Arka bahçede duruyor herkes. Gökyüzünden düşen elli tane öpücük. Ağaçların arasında bekleyen kuyruklu yıldızlar ve ellerimizde kadehler; kırmızı şarap içiyoruz.
Ayaklarımızın altında sonbahardan kalma kuru yaprak sesleri, tenimizi yalayan ılık rüzgara karışan gülüşmelerimizin arasında yok olduğundan, duymuyoruz.
Güneş batmaya başlarken bahçe yeni doğmuş gelincik gibi bükülüyor, yanakları kıpkırmızı. Dayanamıyor, ağaçlara dayıyoruz sırtımızı. Çıplak kollarımız birbirine değiyor.
Eteğimin arasına gündüz ışıkları saklanmış, duruyor.
fantasma 